«Συμμαχία Ομογενών Αττικής», ο πρώτος ιστορικά θεσμός Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που ζητάει εθνικό πολιτικό λόγο και ρόλο στον Ελλάδικό χώρο, μέσω εκλογών και εκλογής αιρετών του, σε πρώτο στάδιο στην τοπική αυτοδιοίκηση της Αττικής, στο λεκανοπέδιο με την μεγαλύτερη και ισχυρότερη παρουσία μας στην Ελλάδα. (Επόμενο βήμα σε όλη την Ελλάδα)
Η πράξη αυτή, από ιστορικής πλευράς, έχει την ιδιαίτερη σημασία. Διότι η Ελλάδα ποτέ δεν επέτρεψε, ούτε στο χώρο μας, ούτε στην Ελλάδα, να αποχτήσουμε έναν τέτοιο βήμα και θεσμό.
Δεν συμφώνησε ούτε το 1991 με την ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Δεν την αναγνώρισε παρά το γεγονός ότι είχε εκλέξει πέντε βουλευτές. Αναγκάστηκε να την αναγνωρίσει μήνες αργότερα, όχι τόσο για να τη στηρίξει όσο να τη θέσει υπό έλεγχο της. (Έτσι η ΟΜΟΝΟΙΑ και η Εθνική Ελληνική Μειονότητα τέθηκε υπό διπλό έλεγχο, αλβανικό και ελληνικό, όπου ο αλβανικός έλεγχος ήταν διπλός. Και μέσω προσώπων που προωθούσε προς στήριξη από Ελλάδα και άμεσος).
Πότε δε θέλησε να ορίσουμε στρατηγικά τι θέλουμε, να οργανωθούμε, να ενταχτούμε στην γεωπολιτική δυναμική της ιστορίας, της επικαιρότητας και της περιοχής. Δε γίνεται λόγος να μας καθοδηγήσει. Επικαλούνταν «την αρχή» της δήθεν μη παρέμβασης στα εσωτερικά της Ε.Ε.Μειονότητας και του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αλλά μόλις η κοινότητά μας προσπαθούσε να βρει το δρόμο της παρέμβαινε, όπως συνεχίζει να παρεμβαίνει για να διατηρήσει (μέσω της αλβανικής υποστήριξης) μια πολιτική ηγεσία που ξεπουλάει τα πάντα και ο Ελληνισμό δεν στηρίζει και δεν ψηφίζει!!). ,
Η λογική του εκλογικού φορέα «της Συμμαχίας» ότι μπορεί να επιβληθεί στην Αθήνα αφού πετύχει άμεση πολιτική δύναμη εκφραζόμενη μέσω ψήφων αιρετών στους πολικούς φορείς της Ελλάδας, ανταποκρίνεται πλήρως στον τρόπο ισχύς της δημοκρατίας κυρίως για τα ελληνικά δεδομένα, όπου η δημοκρατία δεν ασκείται δια του λόγου και των αρχών, αλλά δια της ισχύς των ψήφων, ακόμα και για εθνικά θέματα.
Εκείνο όμως που επισύρει την προσοχή στην πρώτη διακήρυξη της «Συμμαχίας» είναι ότι απαιτεί πρώτα πολιτικό ρόλο για τις τύχες του Ελληνισμού στα πατρώα τους εδάφη, δλδ να αναγκάζει την Αθήνα (και μέσω της Αθήνας και τα Τίρανα, αλλά και τους αιρετούς στο χώρο μας) να δείξει τον πρέπον εθνικό ενδιαφέρον. Σε δεύτερη μοίρα θέτουν τα δικαιώματα των ομογενών στην Ελλάδα, διότι είναι γνωστό ότι η αντιμετώπιση από το εθνικό κέντρο και τον ομογενών μας στην Ελλάδα είναι απαξιωτική.
Σωστά βάζει επίσης «η Συμμαχία» και το θέμα ότι δεν έχει σημασία πόσους αιρετούς θα εκλέξουμε, τα νούμερα, αλλά το έργο που στοχεύει να πετύχει. Και θέλω να πιστεύω, όπως ανέφερα, ότι σωστά και με ωριμότητα έχει προσδιορίσει και διατυπώσει τους στόχους, εθνικούς και πολιτικούς, σ΄αυτό το στάδιο.
Χωρίς να θέλω να δώσω μαθήματα, (η μακρά αρνητική εμπειρία διδάσκει περισσότερο μάλιστα και από κάθε σοφό), θέλω να επισημάνω ότι στη «Συμμαχία», στην υπηρεσία των στόχων θα πρέπει να προωθηθούν οι αξίες μας. Ως μονάδες, ως άτομα, ο τόπος μας παράγει αξίες. Και στην Ελλάδα διαπρέπουν ιδιαίτερα. Είναι η στιγμή να συντονιστούν, ενωθούν, οργανωθούν, αγωνιστούν. Είναι μια ευκαιρία για να κυριαρχήσει και να πρυτανεύσει η αξιοκρατία και αγωνιστικότητα. Να σταματήσει η μέχρι τώρα νοοτροπία του εκάστοτε κατεστημένου να βάλλει εναντίον των αξιών, να ελκύει στο βάλτο εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων τις αξίες αυτές, ή για τον ίδιο σκοπό να της αποκλείει σε τέτοιου είδους συμμετοχές και προσπάθειες.
Είναι η ιστορική στιγμή ώστε από κοινότητα που δυστυχώς παράγει αρνητική ενέργεια και είναι συνεχώς αναγκασμένη να επιλέξει, από αντίδραση, το μικρότερο κακό, να μετατραπεί σε κοινότητα θετικής εθνικής ενέργειας.
Είναι η στιγμή να προωθηθούν οι νέοι άνθρωποι, οι απαλλαγμένοι από τις πραχτικές της μιζέριας και της μετριότητας. Αυτοί οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ευτυχώς διακρίνονται για την ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα, πέρα από συμφέροντα, θα πρέπει να ξεκινήσουν την δική τους σκυταλοδρομία, κληρονομώντας από το παρελθόν μόνο τα θετικά.
Θα πρέπει, όλοι να κατανοήσουν ότι στον αγώνα αυτό δεν πηγαίνουμε να επωφεληθούμε προσωπικά, αλλά να προσφέρουμε για το κοινό. Η αντίθετη σκοπιμότητα σε αποκλείει, σε εξαιρεί, σε εξοστρακίζει!
Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η δημοκρατικότητα δράσης, η διαφάνεια και η λειτουργία βάση αρχών (και όχι βάση της βούλησης ατόμων, ηγετών ή μη). Το πατριωτικό εθνικό χρέος θα πρέπει να υπερβεί του ιδεολογικού πιστεύω, όπου η υπεροχή του πρώτου δε θα πρέπει να επιβάλλεται του δεύτερου. Απεναντίας, θα πρέπει να αξιοποιείται σε όφελος του εθνικού προορισμού και στόχου. Και η αρχή αυτή σωστά διατυπώνεται στις προγραμματικές εξαγγελίες της «Συμμαχίας». Μια τέτοια συμπεριφορά είναι σίγουρο ότι θα εξασφαλίσει τη συμμετοχή όλων των Ομογενών σε έναν κοινό αγώνα. Διότι ούτε δημοκρατία μπορεί να υπάρξει, ούτε εθνικοί αγώνες δίδονται χωρίς την συμμετοχή όλων. Αυτό θα αποτελέσει την μεγάλη επιτυχία της «Συμμαχίας»!
Εντούτοις, εκτός αυτών «η Συμμαχία» έχει να αντιμετωπίσει, την απογοήτευση των Ελλήνων από την μέχρι τώρα πορεία και τις αρνητικές εμπειρίες, την λειτουργία ως μονάδες και μεμονωμένα άτομα, τη διάσπαση, την πίεση της κρίσης, τις προσπάθειες του κατεστημένου να επικρατήσει, την πίεση των ελληνικών κυβερνήσεων και πολιτικών κομμάτων, τα μικροσυμφέροντα που εκδηλώνονται μέσα από το πολυσχιδή φάσμα των συλλόγων που συχνά βολεύονται μόνο κάποιοι αξιοποιώντας την πατροπαράδοτη εμπειρία και παράδοση της αγάπης για την πατρίδα υπό την αρχή του κοινοτισμού.
«Τη Συμμαχία», η οποία έχει ανάγκη από τη στήριξη όλων των υγιέστατων ομογενειακών δυνάμεων και αξιών, όχι μόνο θα πρέπει να στηρίξουμε και να συγχαρούμε, αλλά και να την αντιμετωπίσουμε ως μια νέα πραγματικότητα που πρέπει να επεκταθεί γρήγορα, στον ελλαδικό χώρο, όπως και στον τόπο μας.
Καλές επιτυχίες!
http://apenadi.blogspot.com/2019/02/ta-minymata-apo-tin-symmaxia-twn-omogenvn.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου